De rol van een adoptieve moeder
Een adoptiemoeder is een omhelzer, niet alleen van het kind met veel knuffels en kussen, maar ook van de erfenis en geschiedenis van het kind, zelfs als het anders is dan het hare. Ze omarmt het verleden van haar kind met kracht voor zichzelf en voor het kind. Een adoptiemoeder is een speciaal iemand.
Het adoptieproces
Adoptie wordt meestal gezien als een situatie waarin een biologische ouder of ouders vaststellen dat een kind beter af zou zijn bij een ander gezin.
Ze geven hun ouderlijke rechten op, soms aan een anoniem koppel of, in een privé-adoptie, aan een gezin dat ze hebben ontmoet en hebben goedgekeurd.
Adoptie kan ook optreden wanneer een ouder hertrouwt - een zogenaamde "stiefouder" -acceptatie wanneer de nieuwe echtgenoot de verantwoordelijkheid voor en de rechten van het kind legaal op zich neemt. Het wordt een 'tweede ouder' of 'co-ouder' adoptie genoemd als de ouders een stel van hetzelfde geslacht zijn. In beide gevallen moet de andere biologische ouder eerst zijn ouderlijke rechten en verantwoordelijkheden afkondigen en legaal afstaan als ze nog leeft voordat de stiefouder of de adoptie door de tweede ouder kan worden afgerond.
Adoptieve moeders - en adoptieouders in het algemeen - moeten meestal achtergrondcontroles en thuisstudies doorstaan. Inkomen en burgerlijke staat zijn meestal geen overwegingen of vereisten.
Een adoptieve moeder zijn
Een adoptiemoeder zijn, is niet voor elke vrouw. Je moet niet alleen het instinct van een natuurlijke moeder bezitten, maar ook begrip en waardering voor de situatie die het kind bij je bracht.
De band tussen een adoptie-moeder en haar kind groeit met de tijd, net zoals het kind groeide in de baarmoeder van zijn eerste moeder. Dag na dag, aanraking door aanraking, en met elke herinnering, worden ze een familie. Een adoptiemoeder is een geheugenbewaarder. Je zou kunnen overwegen om details over de geboorte bij te houden, foto's van het ziekenhuis en foto's van de ouders die het kind ter wereld brachten, samen met de krantenknipsels die het allemaal aankondigden. Misschien kunt u een speciaal boek maken dat het hele verhaal vertelt wanneer uw kind klaar is om het te begrijpen. Uiteraard lijken adoptiemoeders veel op biologische moeders. Ze zijn experts in het vinden van verloren objecten, maar ze begrijpen en valideren ook het diepe en diepe verlies dat een ontbrekende ouder of ouders kan achterlaten, of het nu een adoptie door een stiefouder of een derde is. Ze laat de tranen vallen en verdriet voelen als het kind rouwt om een moeder of ouder die er niet meer is.Ze weet zeker dat ze geen vervanger is, maar eerder een afmaker van een race voor iemand die, om welke reden dan ook, niet langer kan draaien. Deze rol is niet voor de zwakken van geest, noch voor de gemakkelijk gewonde. Het liefhebben, voeden en opvoeden van een kind dat niet biologisch geboren is, is haar roeping. Ze is een moeder.
